Hiji poé Mang Uya teu kahaja kapanggih baturan kuliahna nu ayeuna geus boga salaki jeung dua anak.
Ngamimitian obrolan Mang Uya nanya kabar jeung kagiatanana.
''Damang, ceu?''
''Alhamdulillah''
''Kumaha? Masih osok pependak jeung nu lain teu? Baturan jaman kuliah?''
''Ah boro ... Nu aya riweuh ngurusan barudak aya dua di imah. Jaba laleutik kénéh. Riweuh sapopoé téh Ya ...'
''Alhamdulillah''
''Kumaha? Masih osok pependak jeung nu lain teu? Baturan jaman kuliah?''
''Ah boro ... Nu aya riweuh ngurusan barudak aya dua di imah. Jaba laleutik kénéh. Riweuh sapopoé téh Ya ...'
................
Mang Uya garing tikoro ngadangu babaturanana ngomong kitu. Teu acan karasaeun ku babaturan Mang Uya nyerina haté jiwa raga mun Gusti Alloh mundut deui éta barudak anu disebut ngariweuhkeun téh.
Sanajan ngan saukur babasaan, asa teu pantes aya indung ngomong riweuh ngurus anak.
Enya ayana, loba jalema siap kawin, tapi teu siap boga anak.
*************************************************************************************************************
Tulisan ini dapat dijumpai pula disini: http://fikminsunda.com/naskah/250242435017331_488417317866507 . Profil beserta tulisan lainnya karya Muhammad Moulya dapat dijumpai disini: http://fikminsunda.com/profil/1441718724 .
.....
No comments:
Post a Comment